ای توانگر

تا به کی غرق تمنای تسخیر زمان

سینه ی زمین را با قدمهای پر گناهت دشنه می زنی ؟

آسمان سیاه تو ...

آبستن  از رویای غمگین شبانه کودکان

و سیراب از بد مستی دلالان زندگی ست . !!

آه ... که آسمان تو ...

چه مغرورانه فقر می بارد ، بر تن لخت زمین

و سیری شکمباره ات چه بی رحمانه میکوبد ،

تازیانه بر پیکر رنجور گرسنگی

بر حذر باش ..

 نرم نرمک طفل خورشید خواهد آمد

از پس دیوار سیاهی شب

و خیزابه های دریای زندگی

رد پای تو را خواهند شست

از ساحل خشک زمین

و خورشید لبخند خواهد زد

بر فردای ... فرزند  فقر . !!!

ج _ علیخانی

نظرات شما عزیزان:

شاهرخ

ساعت16:05---18 ارديبهشت 1391

- [ایمیل]

زیبا بود. مرسی

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: