رمان
با تو در ثانیه ها
کاش دلها در چهره ها بود

زندگی پرنده مشرق زمین فلسفه و عرفان گاهی باید رفت من خودمم عصر نفرین شده


رمان

 

 

تو کتاب قصه ی ما ، این رمان عاشقانه                               سهم تو تمام من بود، سهم من اوج ترانه

آخرین فصل کتاب و کسی باورش نمیشه                             خودتم فکر نمی کردی که بری واسه همیشه

آخر قصه چه بد بود ، یه سفر به خیر ساده                            من و انتظار ممتد ، تو و بی مرزی جاده

وقت معراج ترانه تو واسم قوت بالی                                      حالا تو هق هق گریه م جای شونه تو خالی

خاطره هات رو نگهدار ! ای مسافر ! به سلامت !                     یکی اینجا چش به راته حتی تا روز قیامت

فکر من نباش ! ستاره ! قدم آخرو بردار!                                  خودت و مثل یه آواز توی حنجره ام نگهدار !

زندگی همینه ، خاتون ! هر رفیق یه نردبونه                            جای من خاک زمینه ، جای تو تو آسمونه

تو نموندی اما اسمت تا ابد قله نشینه                                   تقصیر تو نیست عزیزم ! رسم روزگار همینه

خطای سفید جاده می گن از تو دورم اما                                وقتی چشمام و می بندم می بینم که با همیم ما

خاطره هات رو نگهدار ! ای مسافر ! به سلامت !                      یکی اینجا چش براته حتی تا روز قیامت .                                                      

                                                             یغما گلرویی



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:








نویسنده : جعفر علیخانی تاریخ :



تمام حقوق اين وبلاگ و مطالب آن متعلق به با تو در ثانیه ها مي باشد.