ساز
با تو در ثانیه ها
کاش دلها در چهره ها بود

زندگی پرنده مشرق زمین فلسفه و عرفان گاهی باید رفت من خودمم عصر نفرین شده


ساز

 

شبانگاهان ...

در سرنوشتی سرشکبار !

خالقم مرا نوازنده

و محبوبم را ساز ی خوش صدا در زندگی آفرید.

 در اوهامی برخاسته از مستی و جنون

 خود را برتر از او یافتم !!

غرق در دریای بی مهری و خودخواهی

چه ساعتها که مغرور ،

 زخمه بر سازم زدم

ولی افسوس...!!

هر چه بیشتر نواختم

او را حزن انگیز تر از دوش  یافتم .

سحر گاهان ... 

که مستی و جنون رفتند ،

او در برم بود .

در حالیکه  قلبش... شکسته... بود !!!

سالها بود که قلبش را شکسته بودم .!!!

همسرم  را میگویم .!!!!

 

ج _ علیخانی

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:








نویسنده : جعفر علیخانی تاریخ :



تمام حقوق اين وبلاگ و مطالب آن متعلق به با تو در ثانیه ها مي باشد.