با تو در ثانیه ها
کاش دلها در چهره ها بود

زندگی پرنده مشرق زمین فلسفه و عرفان گاهی باید رفت من خودمم عصر نفرین شده


بــه مــن تکیــه کــن!
مــن تمــام هستــی ام را
دامنی می کنــم تــا تــو ســرت را بــر آن بنــهی!
تمــام روحــم را آغــوش می ســازم
تا تــو در آن از هــراس بیــاســایی!
تمــام نیــرویــی را کــه
در دوســت داشتــن دارم
دستــی می کنــم تــا
چهــره و گیســویــت را نــوازش کنــد!
تمــام بــودن خــود را زانــویی می کنــم
تــا بــر آن بــه خــواب روی!
خــود را، تمــام خــود را بــه تــو می سپــارم
تــا هــر چــه بخــواهی از آن بیــاشــامی!
از آن بــرگیــری، هــر چــه بخــواهی از آن بســازی،
هــر گــونه بخــواهی، بــاشــم!
از ایــن لحظــه مــرا داشتــه بــاش!



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:








نویسنده : جعفر علیخانی تاریخ :



تمام حقوق اين وبلاگ و مطالب آن متعلق به با تو در ثانیه ها مي باشد.